Confucius

Confucius (Chinees: 孔子; pinyin: Kǒngzǐ, letterlijk "Meester Kong") (Qufu, 551 v.Chr. - aldaar, 479 v.Chr.) was een Chinese filosoof en politicus tijdens de Zhou-dynastie (dus nog voor de vorming van het Chinese keizerrijk). Hij wordt gezien als "Wanshishibiao", een voorbeeld voor alle leraren. Hij werd geboren als Kong Qiu in de stad Qufu in de Chinese staat Lu in de tegenwoordige provincie Shandong. In de Gesprekken van Confucius (Lunyu) zijn 499 uitspraken die Confucius zou hebben gedaan, bewaard gebleven.

Confucius
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd 孔子
Traditioneel 孔子
Pinyin kǒngzǐ
Wade-Giles K’ung-tzu
Jyutping (Standaardkantonees) hung2 zi2
Standaardkantonees Hong Chǐe
Yale (Standaardkantonees) hung2 ji2
Dapenghua Hong Chǐe
Hongkong-Hakka kung3 zu3
Meixianhua kung3 zii3
Taiwan-Hakka Khûng-chṳ́
Shanghainees [kʰuŋ ʦɿ]
Tempel en begraafplaats van Confucius en het huis van de familie Kong in Qufu
Werelderfgoed cultuur
Land China
UNESCO-regioAzië en de Grote Oceaan
Criteriai, iv, vi
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr.704
Inschrijving1994 (18e sessie)
UNESCO-werelderfgoedlijst

Leven

De voorouders van Confucius waren grondbezitters in de staat Song, totdat zijn overgrootvader vanwege politieke ontwikkelingen gedwongen was te vluchten naar Lu. Daarna raakte de familie financieel steeds meer aan de grond. Confucius moest met diverse werkzaamheden, zoals het hoeden van vee, in zijn levensonderhoud voorzien. Het grootste deel van zijn leven was hij privéleraar, waarbij hij het ook als zijn taak zag de mensen te inspireren tot het goede en de teloorgang van de zeden tegen te gaan. Uiteindelijk had hij 3000 studenten waarvan er 70 als zeer begaafd werden beschouwd. Confucius deed met een groep van zijn studenten diverse staten aan, waar hij door de heersers altijd met open armen werd ontvangen. Desalniettemin waren zij weinig vatbaar voor zijn morele adviezen.

Confucius heeft nooit de gelegenheid gehad zijn leer in de praktijk te brengen. Hij is slechts enkele maanden hoogwaardigheidsbekleder geweest in Lu, waar hij verantwoordelijk was voor het bestraffen van criminaliteit en handhaving van de openbare orde. De laatste jaren van zijn leven besteedde hij aan het verzamelen en bewerken van boeken in relatie tot diverse onderwerpen zoals geschiedenis, odes, rites en muziek. Het bestuderen daarvan gaf hij ook aan zijn studenten mee om hiermee de tradities te bestendigen. Zijn studenten vervulden een belangrijke rol bij de verdere verbreiding van zijn gedachtegoed na zijn dood.

Politieke en maatschappelijke ideeën

Door vele beroeringen tijdens de Periode van Lente en Herfst was er ruimte voor mannen die politieke macht wilden veroveren. Dit was een oogmerk van Confucius zelf, maar ook een streven dat hij aan zijn studenten wilde meegeven. Goede studenten verdienden het volgens Confucius om hoogwaardigheidsbekleder te worden. Zijn onderwijs was daarom ook sterk gericht op het aanleren van politieke vaardigheden.

Confucius' leer stond in vele opzichten op gespannen voet met de heersende standenmaatschappij. Hij was van mening dat van nature iedereen gelijk was. Hoge posten moesten door de meest bekwame mensen worden bezet en niet per definitie door de adel die dergelijke posten in de praktijk vaak overerfde. Desondanks was Confucius geen revolutionair. Hij had een onrealistisch streven naar een terugkeer van de stabiliteit van de Westelijke Zhou-dynastie, waarin ieders positie door conventies, rituelen en ceremonies was bepaald. De hiërarchische bovengeschiktheid van de adel werd dus niet door Confucius verworpen. Hij adviseerde goede en bekwame mannen zich toch bij hun lagere positie neer te leggen. In dat opzicht ging Confucius tegen de beweging van zijn tijd in en werd hij vaak beschreven als "de man die doet waarvan hij weet dat het onmogelijk is".

Rituelen moesten volgens Confucius echter ook gepaard gaan met oprechte gevoelens en juiste morele intenties. Hierbij wees hij bijvoorbeeld op het respect van kinderen jegens hun ouders. Overwegingen ten aanzien van familiaire relatie werden door hem doorgetrokken naar de samenleving als geheel. Hierbij gebruikte hij het begrip ren als hoogste vorm van toegenegenheid voor het welzijn van anderen. Leiderschap kon volgens Confucius alleen worden uitgeoefend als men deze toegenegenheid aan de dag legt. Dit betekent ook dat de hogergeplaatste daadwerkelijk behoort te houden van de lagergeplaatsten die alleen maar object van liefde kunnen zijn.

Invloed

Zijn filosofie legde de nadruk op de persoonlijke en bestuurlijke moraal, orde, en respect voor de meerdere, en won vooral aan populariteit door de krachtige traditionele Chinese stellingnames. Confucius wordt vooral vereerd door leraren, scholieren en confucianisten. De belangrijkste gebouwen van de confucianisten zijn de confuciustempels.

De invloed van Confucius op de Chinese beschaving kan niet worden overschat. Deze was ruim verspreid in Taiwan, Japan, Korea en Vietnam. Dit kwam vooral door het Confucianisme, de doctrine die ontwikkeld is door zijn discipelen en commentatoren. De Gesprekken is een kort verzamelwerk met discussies die hij had met discipelen en die na zijn dood zijn verzameld. Het boek bevat de belangrijkste hoofdgedachten van zijn onderwijzing.

Het meest bekend is zijn samenstelling van de Lente- en Herfstannalen.

Commentaar volgens de doctrine van Confucius staat ook in het Boek van Veranderingen.

Verjaardag

De verjaardag van Confucius wordt elk jaar gevierd op de 27e dag van de achtste maand van de Chinese kalender[1].

De Taiwan-Chinezen vieren zijn verjaardag jaarlijks op 28 september. Dit is de omrekening van de 27e van de achtste maand van de Chinese kalender naar de westerse kalender in het jaar dat Confucius geboren werd. In Republiek China (Taiwan) is 28 september een officiële feestdag voor scholen. Leerlingen geven cadeautjes en bossen zonnebloemen aan hun docenten. Ook worden in heel het land confuciaanse ceremonies gehouden in confuciustempels en scholen. Deze ceremonies bestaan onder andere uit het offeren van wierookstokjes aan Confucius en het uitvoeren van confuciaanse ceremoniedansen.

Naam

De naam Confucius is de gelatiniseerde variant van zijn oorspronkelijke naam 孔夫子 (pinyin: Kǒng Fūzǐ; Wade-Giles: K'ung-fu-tzu), die "Meester K'ong" betekent. Het was waarschijnlijk de Italiaanse Jezuïet Matteo Ricci die de gelatiniseerde vorm introduceerde in Europa. Ricci vertaalde ook de Gesprekken naar een Europese taal.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.