Bob Seger

In 1968 tekende Seger een contract bij Capitol Records en vormde The Bob Seger System. Het moest een protopunkband worden. Hun eerste single was "2+2=?", een boodschap tegen de oorlog. Het lied werd een regionale hit in Detroit, maar bleef onopgemerkt voor de rest van de wereld. Hun tweede single werd Ramblin' Gamblin' Man, wat opnieuw een regionale hit werd, maar ditmaal ook de eerste single van Seger die de hitlijsten binnenkwam, met als hoogste plaats 17. Door het succes kon een (gelijknamig) album worden uitgebracht in 1969. Dit album bestormde de Amerikaanse albumlijst met plaats 62 als hoogste notering. Hun tweede album bereikte de hitlijst niet en Seger besloot te stoppen en te gaan studeren. Seger keerde in 1970 eenmaal terug met The Bob Seger System met hun laatste album Mongrel. In 1971 bracht Seger zijn eerste soloalbum uit, het akoestische Brand New Morning in verband met zijn contract bij Capitol Records. Seger bleef tot 1975 solo actief, maar kwam met zijn singles niet hoger in Amerika dan plaats 43, een van de vier singles die in de Billboard Hot 100 kwam. Hiernaast bracht hij vijf singles uit die de betreffende hitlijst niet bereikten. Seger bracht ieder jaar een album uit, wat het aantal albums uit zijn solocarrière op vijf bracht.

Met The Silver Bullet Band, die is opgericht in 1974, kende Seger zijn grootste successen. De band bestond aanvankelijk uit:

• Drew Abbott (gitarist)
• Charlie Allen Martin (drummer en tweede stem)
• Rick Mannassa (toetsenist)
• Chris Campbell (basgitarist)
• Alto Reed (saxofonist)

Na twee goedverkochte albums in 1975 en 1976, volgde Segers landelijke doorbraak pas in 1976 met zijn derde album in samenwerking met The Silver Bullet Band, Night Moves genaamd. De gelijknamige single reikte tot de vierde plek in de Amerikaanse hitlijst, en daarnaast reikte een andere single tot de 24e plaats, Mainstreet genaamd. Door het succes van deze singles kwam het album Night Moves in de top tien van de Amerikaanse albumlijst en werden zijn twee eerdere albums uit 1975 en 1976 ook goed verkocht. In 1978 nam hij het album Stranger In Town op, met Still The Same (nr.4 in de Verenigde Staten), We've Got Tonight (origineel geschreven als 'We've got tonite) (nr.13 in de Verenigde Staten) en Old Time Rock And Roll, hoewel die indertijd minder geliefd was bij de fans. We've Got Tonight werd later regelmatig gecoverd, door onder andere Kenny Rogers met Sheena Easton en Ronan Keating.