Clorazepinezuur

Clorazepinezuur (ook bekend als Chloorazepam, Clorazepaat, merknamen Tranxène en Tranxilium is een benzodiazepine dat als geneesmiddel wordt gebruikt. Clorazepinezuur wordt gebruikt bij de behandeling van pathologische angst en spanning. De andere toepassing van clorazepinezuur is intraveneus, vooral in doses vanaf 50 mg bij bijvoorbeeld een onthoudings- of epileptisch insult, een delirium tremens of in klinische setting (bij opname in een kliniek) bij agressieve mensen die psychisch in de war zijn.

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Clorazepinezuur
Chemische structuur
Structuurformule van clorazepinezuur
Farmaceutische gegevens
Beschikbaarheid (F)91%
MetabolisatieHepatisch
Halfwaardetijd (t1/2)48 uur
UitscheidingRenaal
Gebruik
GeneesmiddelengroepHypnotica, sedativa en anxiolytica
SubklasseBenzodiazepinen
MerknamenTranxène, Tranxilium
IndicatiesAngst en spanning
Voorschrift/receptAlleen op voorschrift
ToedieningOraal, intraveneus of intramusculair
Dosering20 mg oraal
Risico met betrekking tot
Zwangerschapscat.Aanwijzingen voor teratogene werking
Lactatie (borstvoeding)Ontraden
RijvaardigheidSedativum, verminderde rijvaardigheid
OverdosisOverdosering is zelden gevaarlijk, behalve in combinatie met andere stoffen.
Databanken
CAS-nummer57109-90-7
ATC-codeN05BA05
PubChem22312
DrugBankAPRD00881
Chemische gegevens
Molecuulformule(als di-K-zout) C16H11Cl1K2N2O4
IUPAC-naam7-chloor-5-fenyl-2,2-dihydroxy-2,3-dihydro-1H- of 4-benzodiazepine-3-carbonzuur
Molmassa(als di-K-zout) 408,9 g/mol
Portaal    Geneeskunde

Clorazepinezuur wordt vooral gebruikt bij angststoornissen en soms bij ontwenningsverschijnselen die optreden bij het afkicken van alcoholverslaving. Het gebruik van clorazepinezuur kan tot verslaving leiden. Bij alcoholontwenningsverschijnselen wordt door artsen vaak voor Librium (werkzame stof: chloordiazepoxide) gekozen in plaats van voor clorazepinezuur omdat Librium de standaardmedicatie in de jaren '90 is bij alcoholverslaving en tevens iets minder verslavend zou zijn. Clorazepinezuur behoort tot de groep langwerkende benzodiazepines en dient, tenzij de arts het echt noodzakelijk vindt, niet langer dan twee maanden gebruikt te worden. Het middel dient zeer langzaam afgebouwd te worden om langdurige ontwenningsverschijnselen te voorkomen. De meest verstandige afbouwtijd is minimaal 1/10 van de duur van het totale aantal maanden of jaren gebruik van clorazepinezuur.

De meest voorkomende ontwenningsverschijnselen van benzodiazepines als clorazepinezuur zijn hevige angst en spanning, tintelingen in- en overgevoeligheid van de ledematen, slapeloosheid, hypergevoeligheid voor geluid en trillen van de handen. Soms komen hallucinaties voor en kan de waarneming van dingen verstoord zijn bij het zien, bijvoorbeeld dat het lijkt of dingen scheef staan, terwijl dit niet zo is. Het plotseling stoppen van hoge dosissen kan een insult (een soort epileptische aanvallen) veroorzaken en dient dus te worden vermeden. Koffie en tabak kunnen de ontwenningsverschijnselen versterken. Tevens kan men zeer gevoelig reageren op alcohol. Het goed, geleidelijk afbouwen van een benzodiazepine vermindert de kans op ontwenningsverschijnselen of maakt ze in ieder geval minder hevig. Het plotseling stoppen van een hoge dosering na langdurig gebruik kan leiden tot langdurige ontwenningsverschijnselen variërend van enkele weken tot enkele maanden en in sommige gevallen zelfs jaren.[1][2]

Clorazepinezuur is in Nederland verkrijgbaar in capsules van 5 en 10 mg en in tabletten van 20 en 50 mg. De 5 mg en 10 mg varianten waren alleen in een potje van 30 stuks verkrijgbaar en zijn tegenwoordig (sinds eind jaren '90) in doordrukstrips verkrijgbaar. De kleur van de capsule van 5 mg is roze en wit. De kleur van de capsule van 10 mg is roze. De tabletten van 20 mg (20 mb) zijn deelbaar en hebben een blauwe kleur. Tranxene 20 mb kwam halverwege de jaren '90 op de markt eerst in plastic buisjes van 20 stuks, daarna in doordrukstrips van 3x10 per doosje, veel later dan 5 en 10 mg. De tabletten van 50 mg worden meestal alleen in een klinische setting gebruikt, echter kunnen deze ook voorgeschreven worden door een (huis)arts, waarbij de arts meestal kiest voor een lagere dosering aangezien het equivalent van 50 mg clorazepinezuur ongeveer gelijk is aan 32,5 mg diazepam, een zeer hoge dosis.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.