BritNed-kabel

De BritNed-kabel is een elektriciteitskabel over de bodem van de Noordzee tussen Nederland en Groot-Brittannië. Het project is ontwikkeld door National Grid en NLink, een dochteronderneming van TenneT. TenneT en National Grid zijn ieder voor 50% eigenaar van de kabel. In mei 2007 kondigden beide bedrijven aan dat de kabel rond eind 2010 in gebruik genomen zou worden. Dit werd uiteindelijk 1 april 2011.[1][2]

De kabel loopt van de Isle of Grain naar de Maasvlakte

Exploitatie

De verbinding transporteert in beide richtingen stroom, aangestuurd door verschillen in prijs en elektriciteitsverbruik tussen beide landen. Een en ander moet de internationale marktwerking bevorderen, wat aansluit bij het streven van de Europese Commissie naar meer verbindingen. De verbinding is dan ook aangewezen als een prioriteitsproject voor de Europese energiesector. De financiering en exploitatie vinden op commerciële basis plaats, en worden gescheiden van de gereguleerde activiteiten van National Grid en TenneT. De kosten en inkomsten worden verdeeld op basis van 50% : 50%.

BritNed verhandelt elektriciteit en biedt transportcapaciteit aan. Klanten krijgen vrije toegang tot de kabel via veilingen. De elektriciteit wordt verhandeld met impliciete veilingen, de capaciteit met expliciete. Impliciete veiling betekent dat verkopers en kopers dagelijks een dag van tevoren kunnen bieden op elektriciteit, respectievelijk elektriciteit te koop aan kunnen bieden. Dit gebeurt via de Amsterdam Power Exchange. Bij expliciete veiling kunnen klanten capaciteit kopen in gedefinieerde capaciteiten, stroomrichting en tijdsduur, het model dat momenteel gebruikt wordt voor de huidige verbindingen tussen Frankrijk en Engeland, Nederland en België, en Nederland en Duitsland.

Met de bouw van de converteerstations werd in 2008 gestart. Het leggen van de kabel is begonnen in de zomer van 2009 en de kabel was per 1 april 2011 beschikbaar voor transporten.

BritNed is de tweede overzeese hoogspanningskabel die Groot-Brittannië met het Europese continent verbindt; de eerste verbinding was met Frankrijk in 1961, opgewaardeerd in 1986. Ook voor Nederland is het, na NorNed (2008), de tweede overzeese hoogspanningskabel.

Techniek

Zoals gebruikelijk bij overzeese hoogspanningsverbindingen wordt de verbinding tot stand gebracht met de hoogspanningsgelijkstroomtechniek (HVDC), met één paar gebundelde hoogspanningskabels die ten minste één meter in de bodem van de Noordzee ingegraven worden. Aan het stroomopwekkende einde van de kabel zet een gelijkrichter de draaistroom om naar gelijkstroom. Aan het stroomverbruikende einde van de kabel zet een inverter de gelijkstroom opnieuw om naar draaistroom. Zo gebeurt de aansluiting op de hoogspanningsnetten.

Gegevens
  • Capaciteit: 1000 megawatt (1 gigawatt)
  • Spanning: 450 kilovolt
  • Lengte: 259 kilometer, waarvan 9 kilometer over land
  • Kosten: rond 600 miljoen euro
  • Landingsplaats in Engeland: het eiland Grain in het graafschap Kent, in de monding van de Theems
  • Landingsplaats in Nederland: de Maasvlakte bij Rotterdam

Op 1 april 2012 was de verbinding één jaar in bedrijf. In deze periode was zo'n 10,3 TWh aan transportcapaciteit verkocht, min of meer gelijk verdeeld over beide richtingen. Het daadwerkelijke elektriciteitstransport bedroeg ongeveer 5 TWh over deze 12 maanden en was voor 80% van Nederland naar Engeland[3].

Zie ook
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.