Brennerspoorlijn

De Brennerspoorlijn (Duits: Brennerbahn) is een spoorlijn van Innsbruck in Oostenrijk richting het zuiden, door het Wipptal, via de Brennerpas naar Bozen in Italië en zo verder naar Verona.

602 Brennerspoorlijn
Totale lengte275,9 km
Geopend
16 mei 1859 (Verona - Bozen)
24 augustus 1867 (Bozen - Innsbruck)
Huidige statusin gebruik
Hoogste puntBrenner, 1370 m.
Laagste puntVerona, 59 m.
Geëlektrificeerd1929, 1941
Beveiliging of treinbeïnvloedingPZB 90
ETCS L2 (lente 2013)[1]
BeladingsklasseD4 (Innsbruck - Brenner)
Treindienst doorÖBB, RFI
602 Brennerbahn
Unterinntalspoorlijn
75,3 Innsbruck Hbf
traject Arlbergspoorlijn, Mittenwaldspoorlijn
traject Brennerbasistunnel
Bergiseltunnel
Inntaltunnel
81,3 Unterberg-Stefansbrücke
84,7 Patsch
93,3 Matrei am Brenner
97,9 Steinach am Brenner
101,9 station St. Jodok
106,7 Gries am Brenner
110,9 Brennersee
111,7
239,5
Brenner/Brennero
(sluis bovenleiding)
236,2 Brennerbad
13,1 Schelleberg/Moncucco
Pflersch-Tunnel 7.267 m
226,7 Pflersch/Fleres
222,8 Gossensaß/Colle Isarco
217,0 Sterzing/Vipiteno
Freienfeld/Campo di Trens
208,9 Mauls/Mules
204,3 Grasstein/Le Cave
200,8 Mittewald/Mezzaselva
traject Brennerbasistunnel
197,0 Franzensfeste/Fortezza
197,0 Pustertalspoorlijn naar Lienz
192,19 Vahrn/Varna
188,36 Brixen/Bressanone
184,70 Albeins/Albès
Feldthurns/Velturno
Villnöß/Funes
178,24 Klausen/Chiusa naar Grödnerbahn
172,43 Waidbruck/Ponte Gardena
Kastelruth/Castelrotto
Schlern-Tunnel 13.159 m
Atzwang/Campodazzo
Völsersteig
157,99 Blumau/Prato all'Isarco
Kardaun-Tunnel 3.789 m
Kardaun/Cardano
150,23 Bolzano/Bozen
Überetscher Bahn
148,59 lijn naar Meran
142,56 Leifers
139,29 Branzoll
134,17 Auer
128,40 Neumarkt
124,42 Margreid-Kurtatsch
118,99 Salurn
111,62 Mezzocorona
110,50 Kruising Nonstalbahn
104,32 Lavis
95,43 Trento Goederenstation
94,79 Trento
93,01 Valsugana-Bahn
87,22 Mattarello
78,91 Calliano
71,21 Rovereto
66,91 Mori Lokalbahn Mori–Arco–Riva
60,86 Serravalle
54,68 Ala
50,36 Avio
45,48 Borghetto
40,36 Peri
32,77 Dolcè
23,56
22,83
Domegliara
16,98 Pescantina
11,65 Verona Parona
6,39 van en naar Milaan, Bologna
3,37 Verona Porta Nuova
Naar Venetië

De spoorlijn werd op 17 augustus 1867 geopend en was na de Semmeringspoorlijn de eerste bergspoorlijn in Oostenrijk. Aan de 127 kilometer lange spoorlijn werd drie jaar gebouwd, onder leiding van ingenieur Karl von Etzel. Hij overleed in 1864 en kon dus de voltooiing niet meer meemaken.

Door de grote groei van het goederenverkeer op de Brennerpas, voldoet de Brennerspoorlijn tegenwoordig niet meer aan de standaarden voor modern spoorvervoer. Bochten, stijgingen en twee verschillende stroomsystemen zorgen voor een lage snelheid. Daarnaast moet de spoorlijn als een schakel gaan functioneren in de as Berlijn-Palermo van het TEN (Trans-European-Network).

Rollende Landstraße

De Ökombi Gmbh voert de bedrijfsvoering van de Rollende Landstraße (RoLa) in Oostenrijk. De Ökombi Gmbh is een dochteronderneming van RCA AG (goederenvervoerder van de ÖBB). Er rijden dagelijks tot tachtig RoLa-treinen binnen Oostenrijk en van Oostenrijk naar Duitsland, Italië, Slowakije en Hongarije. Er rijden ook RoLa-treinen over de Brennerspoorlijn van Trente (Italië) naar Regensburg (Duitsland).

Stroomtoevoer

De stroomtoevoer voor de spoorlijn wordt hoofdzakelijk door een krachtcentrale van de Oostenrijkse Spoorwegen (ÖBB) in Fulpmes geleverd.

Elektrische tractie

Het trajectdeel vanaf Innsbruck Hauptbahnhof tot het plaatsje Brenner is geëlektrificeerd met een spanning van 15.000 volt 16 2/3 Hz wisselstroom.

Het trajectdeel van Brenner naar station Verona Porta Nuova werd geëlektrificeerd met een spanning van 3.000 volt gelijkstroom.

In het station van Brenner bevindt zich een sluis waar beide spanningssoorten gescheiden blijven. Op dit deel is een bovenleiding zonder spanning aanwezig. De elektrische locomotieven worden hier met een diesellocomotief of een elektrische meerspanninglocomotief gerangeerd.

Brenner-spoorwegtunnel

Om Brennerspoorlijn geschikt te maken als schakel in het Europese TEN spoornetwerk is na jaren van politiek debat en voorbereidingen op 18 april 2011 in Innsbruck het besluit wereldkundig gemaakt dat de Brenner-basistunnel tussen het Oostenrijkse Patsch en het Italiaanse Franzensfeste zal worden gebouwd. Op dezelfde dag dat dit besluit officieel bekend werd is aan de Italiaanse zijde een begin gemaakt met de bouwwerkzaamheden van de 55 kilometer lange hoofdtunnel. Aan de bouw van de aanlooptrajecten voor de tunnel is al eerder begonnen. Om Innsbruck te omzeilen werd tussen 1989 en 1994 de 12,75 kilometer lange Inntaltunnel gebouwd die het Inntal met het Wipptal verbindt. Ook in het zuiden werden al enkele tunnels gebouwd. De Brenner-basistunnel zal naast goederenvervoer ook voor de HSL verbinding tussen München en Verona worden gebruikt. Bij Patsch zal de hoofdtunnel worden aangesloten op de bestaande Inntaltunnel waardoor het gehele traject tussen Tulfes en Franzensfeste de langste ondergrondse spoorweg ter wereld zal worden. De bouwkosten voor de nieuwe Brennerspoorlijn, die een schakel vormt in het TEN Priority Project 1, worden op 12 miljard euro geschat, de kosten van de Brenner-spoorwegtunnel zijn voorlopig op bijna 10 miljard euro geraamd.

Afbeeldingen

Literatuur

  • Laura Facchinelli: La ferrovia Verona-Brennero. Athesia, Bozen 1995. ISBN 88-7014-855-6
  • Eisenbahnatlas Österreich. Schweers + Wall, Aachen 2005, ISBN 3-89494-128-6.

Zie ook

Zie de categorie Brenner railway van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.