Botsauto

Een botsauto of autoscooter is een driewielig elektrisch voertuig voor (meestal) twee personen met een dusdanige constructie dat er geen schade aan de auto ontstaat als tegen andere botsauto's aangereden (gebotst) wordt. Een aantal van deze botsauto's bevinden zich samen in een speciale ruimte met een tentvormig dak en een metalen vloer die is omgeven door een stevige rand. Het geheel is bedoeld als amusement op een kermis en wordt meestal botsautootjes genoemd, maar de vakterm voor de attractie is autoscooter.

Botsauto's
Onderzijde van een botsauto met de stuurmotor duidelijk zichtbaar
Stroomafnemer en elektrisch net

Techniek

Motor

Een botsauto wordt aangedreven door een elektrische motor. Deze drijft het voorwiel aan dat geheel vrij om zijn verticale as kan draaien als gevolg van de stuurbewegingen. Dit heeft tot gevolg dat rijrichting van de auto omgekeerd kan worden (van vooruit naar achteruit of andersom) met een draai van 180° van dit stuurwiel.

Het vermogen van de elektromotor is beperkt (ongeveer 1 kW) en de vrije weglengte is, afhankelijk van de grootte van de attractie, eveneens beperkt. Dit heeft als gevolg dat de acceleratie en de hoogst haalbare snelheden gering zijn en sterk bepaald worden door de massa van de inzittenden. Een autootje met een klein kind zal sneller accelereren maar ook sneller tot stilstand komen bij een botsing. Een auto met twee volwassenen (indien toegestaan) zal langzaam op snelheid komen maar de botsing zal krachtiger zijn. Wellicht dat het kleine kind de zwakkere botsing door zijn geringe eigen massa subjectief toch als grotere sensatie ervaart dan de volwassenen.

Energievoorziening

De energievoorziening kan verzorgd worden door een ingebouwde accu, maar komt meestal via een geleider van een horizontaal, hoog boven de vloer gespannen metalen net, waar een positieve spanning van 70 - 110 volt op staat. Een regelbare omvormer van driefasenspanning maakt het mogelijk de snelheid van de wagentjes te beïnvloeden. De metalen vloer is de retourleiding voor de elektrische stroom.

Munt

Een wagentje moet meestal worden gestart door inworp van een speciaal hiervoor gekochte plastic munt, die recht geeft op een ronde 'botsen' van een bepaalde tijdsduur. Hiertoe wordt de rijspanning gedurende deze tijdsduur ingeschakeld en worden de wagentjes waar een munt in is geworpen geactiveerd. Met behulp van een 'gaspedaal', eigenlijk niet meer dan een schakelaar, kan de botsauto dan in beweging worden gezet. Als na de ronde de stroom voor het geheel weer wordt uitgeschakeld komen de botsautootjes tot stilstand. De ingeworpen munt wordt dan mechanisch verplaatst van het inschakelmechaniek naar een inwendige verzamelruimte. Wie meerdere munten heeft gekocht kan in de botsauto blijven zitten en weer een ronde rijden. Het komt ook vaak voor dat de stroom voor de botsauto's gedurende een bepaalde tijd wordt ingeschakeld vanuit een centrale bedieningspost. In dit geval dient de gekochte munt voordat de rit begint te worden afgegeven aan een medewerker die langs de botsauto's loopt. Deze medewerker weet hierdoor welke botsauto's geactiveerd dienen te worden en deze worden dan aangezet vanuit de bedieningspost. Voordat de rit begint klinkt dan meestal een signaal dat de botsauto's geactiveerd zijn en in beweging kunnen worden gebracht. Zodra de tijd voorbij is klinkt dan opnieuw een signaal dat de botsauto's tot stilstand zijn gekomen.

Bouw

De meeste wagentjes werden gemaakt door het Franse constructiebedrijf Reverchon (intussen failliet) en door het Italiaanse Bertazzon. De carrosserie van de wagentjes is vervaardigd van polyester en rondom beveiligd door een karakteristieke rubber band die de grootste schokken opvangt. Deze band heeft een binnenband die met ongeveer twee hPa luchtdruk is gevuld. De wagens zijn voorzien van een veiligheidsgordel voor kleine kinderen, aangezien de snelheid ondanks de geringe acceleratie kan oplopen tot 16 km/h.

Zie ook

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Bumper cars op Wikimedia Commons.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.