Blankenham
Blankenham is een uitgestrekt dijkdorp in de gemeente Steenwijkerland in de Nederlandse provincie Overijssel. Tot 1973 was Blankenham een eigen gemeente; in dat jaar werd het bij IJsselham gevoegd. Sinds 2001 behoort het tot Steenwijkerland.
Dorp in Nederland  | |||
| |||
  | |||
| Situering | |||
| Provincie |  | ||
| Gemeente |  | ||
| Coördinaten | 52° 46′ NB, 5° 54′ OL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 6,54 km² | ||
| Inwoners (BAG, 2019) | 320[1] | ||
| Overig | |||
| Woonplaatscode | 2695 | ||
| |||
Het dorp ligt op de grens van de Noordoostpolder en aan de rand van Nationaal Park Weerribben-Wieden.
Geschiedenis
Blankenham is ontstaan toen de buurschap IJsselham zich in tweeën splitste. Oorspronkelijk kreeg het de naam In den Hamme. Later werd het vernoemd naar Frederik van Blankenheim, bisschop van Utrecht. Op 26 juni 1418 gaf deze bisschop de Blankenhammiggers het recht een eigen kerk te stichten, omdat de inwoners te ver van de kerk van IJsselham woonden.
De dichter en toneelschrijver Elle Gerrit Bolhuis (1887-1970) werd in Blankenham geboren.
De onderwijzer en latere burgemeester van Enschede Meine van Veen (1893 - 1970) werd eveneens in Blankenham geboren.
Sage
Bij deze plaats hoort het verhaal van de Fruinen, wezens die in de kolken langs de dijk zouden leven. Ze zijn waarschijnlijk in de twintigste eeuw bedacht voor promotionele doeleinden.
Zie ook
- Lijst van burgemeesters van Blankenham
- Lijst van rijksmonumenten in Blankenham
- Lijst van gemeentelijke monumenten in Blankenham
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Plaatsen in de gemeente Steenwijkerland |  | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||