Björn Borg

Borg in 1979

Borg gold aan het einde van de jaren 70 als de beste tennisspeler ter wereld. Hij schreef geschiedenis door tussen 1976 en 1980 vijf opeenvolgende overwinningen op Wimbledon te behalen. Daarnaast is hij recordhouder met 41 opeenvolgende gewonnen wedstrijden op Wimbledon. Hij won tussen 1974 en 1981 ook zes keer Roland Garros. In totaal behaalde Borg elf grandslamtitels. Hij is de enige die drie keer opeenvolgend de zogenaamde Channel Slam – in hetzelfde jaar Roland Garros en Wimbledon winnen – heeft behaald. Hij dat in de jaren 1978, 1979 en 1980.

Borg werd geboren in Stockholm en groeide op in Södertälje als zoon van een koopman. Het tennisspel was destijds tamelijk onbekend in Stockholm en omstreken. Borg beoefende dan ook aanvankelijk de daar gangbare sporten ijshockey en voetbal, totdat zijn vader een tennisracket won op een tafeltennistoernooi. De jonge Björn Borg leerde hiermee op zijn negende het tennisspel te beheersen.

Op de lagere school werd Borg gescout door Lennart Bergelin, een voormalig lid van het Zweedse Davis Cup-team, die meteen onder de indruk raakte. Dankzij het ijshockeyspel bleek Borg zowel links- als rechtshandig te kunnen spelen en aan het voetbal had hij een prima voetenwerk overgehouden.

In de daaropvolgende jaren volgden de eerste successen. Op vijftienjarige leeftijd won Borg de juniorentitel op Wimbledon en nam hij de eerste positie in op de wereldranglijst voor junioren. Twee jaar later won hij in Rome zijn eerste Grand Prix-toernooi. In datzelfde jaar behaalde hij op Roland Garros ook meteen zijn eerste grandslamtitel.

Borg liet op de tennisbaan nauwelijks zijn emoties zien, wat hem de bijnamen Iceborg, Iceman en Mr. Cool opleverden. Hij stond bekend om zijn specifieke speelstijl, waarbij hij het spel met harde slagen vanaf de basislijn dirigeerde. Zijn handelsmerk was zijn dubbelhandige backhand, die hij met veel topspin sloeg. De basis daarvoor had hij in het ijshockey gelegd. Zijn uitstekende voetenwerk had hij dan weer te danken aan het voetbal.

Borg beëindigde in 1982, op slechts 26-jarige leeftijd, zijn indrukwekkende tenniscarrière. In 1981 had hij door het verliezen van de finale op Wimbledon, tegen zijn grote rivaal John McEnroe, zijn motivatie om harder te trainen verloren. Bovendien was Borg geen voorstander van de vele reizen die hij als tennisser moest maken. Om deze reden heeft hij ook slechts één keer deelgenomen aan de Australian Open, namelijk in 1974. Daarnaast was hij in 1980 getrouwd met de Roemeense tennisster Mariana Simionescu en wilde hij met haar een privéleven opbouwen. In 1984 kwam het echter tot een scheiding.

In 1987 werd hij opgenomen in de internationale Tennis Hall of Fame.

In 1991, op 35-jarige leeftijd, probeerde hij een comeback te maken in het tennis. Hij liet daarvoor opnieuw zijn haar langer groeien en speelde met hetzelfde houten Donnay-racket als waarmee hij zijn eerdere successen geboekt had. In zijn eerste negen wedstrijden kon hij echter geen set winnen, waarop hij overschakelde naar een op dat ogenblik gangbaar midsize-racket. In de drie daaropvolgende wedstrijden in 1993 kon hij telkens een set winnen. Uiteindelijk gaf hij er zonder een wedstrijd te hebben gewonnen definitief de brui aan, waarna hij overschakelde op de Champions Tour.

Na zijn actieve loopbaan als tennisser begon hij met de opzet van een eigen kledinglijn. In 1987 gaf hij zijn naam aan de Scandinavion Sourcing and Design Group die in Stockholm gevestigd was. Als eerste werd toen de Björn Borg Underwear op de markt gebracht. Tegenwoordig omvat het assortiment onder andere vrijetijdskleding, sportkleding, badkleding, lingerie, tassen, schoenen en brillen.

• (en) Profiel van Björn Borg op de website van de ATP
• (en) Profiel van Björn Borg op de website van de ITF
• (en) Profiel van Björn Borg in de Davis Cup
• (en) Profiel van Björn Borg op de website van de Tennis Hall of Fame
• (en) Profiel van Björn Borg op de website van Wimbledon