Beleg van Venlo (1511)

Het Beleg van Venlo in 1511 is een van de vele belegeringen die de Nederlandse stad Venlo heeft gekend.

Toen in 1475 hertog Arnold van Egmont, heer van Gelre stierf, brak voor het hertogdom een roerige tijd aan. Verschillende elkaar beconcurrerende vorstendommen maakten aanspraak op het Gelderse land. Vooral het Overkwartier werd gezien als belangrijke spil in de internationale betrekkingen, vanwege de strategische ligging.

Hoewel Geldern het stamgebied was en Roermond de hoofdstad daarvan, was Venlo op handelsgebied de belangrijkste stad in het middeleeuwse Overkwartier. Om die reden werd de stad dus keer op keer belegerd. Zo ook in 1511, toen landvoogdes Margaretha van Oostenrijk voor de poorten van de Maasstad stond. Edelen die door Margaretha waren opgeroepen tot deelnamen aan het beleg waren: Floris van Egmont, Adolf van Kats, Arend van Haamstede, Willem van Kats en Lieven van Kats[1]. Tijdens "slagtmaand" liet Margaretha het bevel aan Floris van Egmont en een Engelse commandant, die een divisie Engelse huursoldaten leidde. Doordat de twee niet goed met elkaar konden samenwerken (er zou een taalprobleem zijn geweest) was het beleg een mislukking[2]

De kastelen van Grebben (tegenwoordig beter bekend als Grubbenvorst), Arcen en Baarlo, alsmede de stad Straelen waren al ingenomen, met als doel om Venlo te isoleren. De stad werd wekenlang belegerd, maar de Bourgondische landvoogdes slaagde niet in haar opzet. Belangrijk gegeven hierbij is, dat een vrouw, die later de naam Gertruid Bolwater kreeg, zij aan zij met de soldaten boven op de stadswallen stond te vechten tegen de indringer.