Au revoir les enfants

Frankrijk, Tweede Wereldoorlog: de jonge Julien Quintin, keert na de kerstvakantie terug naar het katholieke internaat waar hij school loopt. Daar sluit hij vriendschap met de nieuwe leerling, Jean Bonnet. Julien is zeer geïntrigeerd door Jean. Wanneer hij op een nacht wakker wordt, ziet hij dat Jean een kippah draagt en in het Hebreeuws bidt. Julien begrijpt dat zijn nieuwe vriend joods is. Père Jean, het schoolhoofd, heeft Jean en enkele andere joodse jongens aangenomen op zijn school in de hoop hen te redden van de nazi's.

Op een morgen in januari 1944 valt de Gestapo de school echter binnen. Ze zijn geïnformeerd door het vroegere keukenhulpje Joseph. Julien verraadt per ongeluk zijn vriend door in diens richting te kijken, wanneer de Gestapo hun klaslokaal binnenkomt.

Père Jean en de joodse jongetjes worden meegenomen terwijl de andere leerlingen verzameld staan op de binnenplaats. Wanneer de arrestanten voorbijkomen, roepen de jongens: Au revoir, mon père, waarop Père Jean antwoordt Au revoir, les enfants, à bientôt. Père Jean, Jean Bonnet en de andere jongens komen echter allemaal om in de concentratiekampen.

De film is gebaseerd op gebeurtenissen uit de jeugd van regisseur Louis Malle, die op zijn 11e op de kostschool van de Karmelieten vlak bij Fontainebleau zat. Op een dag was hij getuige van hoe de Gestapo een inval deed en drie joodse studenten en een joodse leraar meenamen. Ze werden naar Auschwitz gestuurd en daar vergast. De hoofdmeester, Lucien Bunel - Père Jacques de Jesus, werd ook gearresteerd omdat hij de joden had verborgen in de school. Hij belandde eveneens in een concentratiekamp, en stierf kort nadat dit kamp door de Amerikanen was veroverd.

• (en)  ‌Au revoir, les enfants in de Internet Movie Database
• Criterion Collection essay by Philip Kemp