Around the World in Eighty Days (1956)

Het is het jaar 1872. Phileas Fogg, een gedistingeerd Engelsman, beweert dat hij met de huidige transportmiddelen in 80 dagen rond de wereld kan reizen. De leden van de club waar hij lid van is, zijn echter sceptisch en dus gaat Fogg een weddenschap met hen aan. Over precies 80 dagen, om 20.45 uur, zal hij terug zijn in de club. De inzet van de weddenschap is 20.000 pond sterling.

Samen met zijn trouwe bediende Passepartout vertrekt Fogg eerst richting Parijs met een luchtballon. Kort nadat hij is vertrokken, ontstaat echter het vermoeden dat Fogg 55.000 pond sterling heeft gestolen uit de Bank of England. Inspecteur Fix wordt op de zaak gezet en zal Fogg de hele wereld over achtervolgen.

Fogg pauzeert even in Spanje, waar Passepartout meedoet aan een komisch stierengevecht. In India redden Fogg en Passepartout Aouda, een jonge weduwe van een weduweverbranding. Ze reist met de twee heren verder mee. Het trio bezoekt Hongkong, Japan, San Francisco en het Wilde Westen. Terug in Engeland wordt Fogg echter gearresteerd door inspecteur Fix, terwijl hij nog maar enkele uren heeft om terug te keren in Londen. Het misverstand wordt uiteindelijk opgehelderd wanneer de echte dader wordt gevangen in Brighton, maar dan is er al een dag voorbij en heeft Fogg de weddenschap verloren.

Redding komt wanneer Passepartout zich realiseert dat ze bij hun reis de Internationale datumgrens in oostelijke richting zijn overgestoken, en dus een dag tijdwinst hebben gemaakt. Ze liggen dus nog op schema. Fogg haast zich naar Londen en arriveert net voor 20.45 uur in de club.

“Around the World in 80 Days” was een grote Hollywood-productie, grotendeels opgenomen met Michael Todds 70mm Todd-AO system. Het was Michael Todds eerste film. Daarvóór had hij enkel ervaring met theaterproducties.

Het filmen vond plaats eind 1955, van 9 augustus tot 20 december. De productie werd in 75 dagen afgerond. De film werd opgenomen op 140 verschillende locaties, met 100 sets en 36 000 kostuums. De filmploeg bestond naast de hoofdacteurs en de vele artiesten met een cameo ook uit duizenden figuranten. Voor de stierengevechtscène werden alle 6500 inwoners van een Spaans dorpje opgetrommeld om als figuranten in de arena te zitten. Todd vond dit echter nog niet genoeg, en haalde daarom nog eens 3500 extra mensen uit omliggende dorpen. Voor de stampedescène in het Wilde Westen werden 6000 Amerikaanse bizons gebruikt. Aan de gevechtsscène in de trein werkten 650 Indianen mee als figuranten.

Todd gebruikte soms schaalmodellen van boten en treinen in de film, maar vond dat deze er niet realistisch genoeg uitzagen. Daarom stond hij erop dat de meeste scènes werden gefilmd met echte schepen en treinen.

De film was een groot succes bij uitkomst, en bracht in totaal 100 miljoen dollar op.

Een van de beroemdste scènes in de film is die waar de twee helden per luchtballon naar Parijs reizen. Voor deze scène werd een kraan gebruikt waar de ballon aan hing. Deze scène is er echter voor de film bijbedacht en komt niet voor in het originele boek.

1956

• De NYFCC Award voor best film – gewonnen
• De NYFCC Award voor beste script – gewonnen
• De NBR Award voor beste film – gewonnen

1957

• Acht Academy Awards:
  • Beste cinematografie – gewonnen
  • Beste Filmmontage – gewonnen
  • Beste muziek - gewonnen
  • Beste film - gewonnen
  • Beste script - gewonnen
  • Beste Best Art Direction-Set Decoration, Color
  • Beste kostuumontwerp
  • Beste regisseur (Michael Anderson)
• De DGA Award voor Outstanding Directorial Achievement in Motion Pictures
• De Golden Globe voor Beste film – drama – gewonnen
• De Golden Globe voor Beste filmacteur - Comedy/Musical (Cantinflas) – gewonnen
• De Golden Globe voor beste filmregisseur (Michael Anderson)
• De WGA Award voor Best Written American Comedy

• Alternate prologue