Armenia Inferior

Armenia Inferior (ofwel Armenia Minor) was een provincie van het Romeinse Rijk. Het was vooral een bufferstaat tussen het Romeinse Rijk en het door de Romeinen gevreesde rijk van de Parthen, dat bij tijden ook over het naastgelegen Koninkrijk Armenië heerste.

Armenia Inferior
Romeinse provincie
Kaart van Armenia onder Romeins gezag. Armenia Inferior in het blauw, Koninkrijk Armenië in het rood.
Jaar inlijving	ca. 20 v.Chr.
Hoofdplaats	-
Huidig land	Armenië  Turkije
Portaal    Romeinse Rijk

Het gebied van Armenia Inferior was tot de vierde eeuw v.Chr. een provincie van het oude Armeense rijk en besloeg het gebied ten westen van de Eufraat. Het oude Armenië was een vazalstaat van de Perzen. Toen het Perzische Rijk na de veroveringen van Alexander de Grote ineenstortte, verklaarde Armenia Inferior zich onafhankelijk van zowel de Perzen als het Koninkrijk Armenië, ook wel Armenia Superior of Armenia Maior genoemd, ten oosten van de Eufraat.

Rond 65 v.Chr. werd Armenia Inferior een vazalstaat van het Romeinse Rijk. In 20 v.Chr. maakte keizer Augustus het tot een Romeinse provincie en erkenden ook de Parthen het als zodanig. Wel stelden Romeinse keizers nog geregeld vazalkoningen aan over het gebied, zoals Aristobulus van Chalkis.

In 115 voegde keizer Trajanus Armenia Inferior samen met het het koninkrijk Armenië, en maakte dit tot de Romeinse provincie Armenia. Trajanus' opvolger Hadrianus maakte deze situatie in 117 echter weer ongedaan.

Armenia werd aan het begin van de vierde eeuw een christelijk koninkrijk, twaalf jaar voordat in het Romeinse Rijk Constantijn de Grote en Licinius het edict van Milaan uitvaardigden.