Architectuurfotografie

View from the Window at Le Gras, Joseph Nicéphore Niépce

In 1826 was het de Fransman Nicéphore Nièpce (1765-1833) die de eerste architectuurfoto maakte. Nièpce fotografeerde de omgeving van zijn huis In Saint-Loup-de-Varennes. Deze foto is tevens de oudste foto die bewaard is gebleven. Negentiende-eeuwse fotografen kozen vaak architectuur tot onderwerp omdat het tegemoet kwam aan de lange belichtingstijd. In Nederland was de Maatschappij tot Bevordering der Bouwkunst een belangrijke initiatiefnemer van architectuurfotografie. In 1859 gaf deze vakvereniging voor architecten de eerste gedocumenteerde opdracht voor een architectuurfoto.[1] Een belangrijke opdrachtgever voor architectuurfotografen was P.J.H. Cuypers die veelvuldig gebruik maakte van foto's voor bouwwerken en deze ook veelvuldig liet fotograferen.

Aanhangers van de Nieuwe Fotografie fotografeerden bij voorkeur de architectuur van het Nieuwe Bouwen en industriële complexen.

Typisch aan architectuurfotografie is het gebruik van een gecontroleerd perspectief: verticale lijnen worden parallel gehouden. De vertekening die normaal optreedt wanneer een foto gemaakt wordt vanuit een lagere (of hogere) positie, probeert men te voorkomen of weg te werken. Convergentie van parallelle lijnen kan vermeden worden door het brandvlak van de camera loodrecht op de grond te positioneren. Dat kan aan de hand van een technische camera, een tilt-shiftobjectief of nabewerking (zoals digitale beeldbewerking).

Traditioneel wordt een diepe scherptediepte gehanteerd, zodat zowel de voorgrond als de achtergrond scherp in beeld komen.

Architectuurfotografie omvat het fotograferen van exterieurs en interieurs.[2]

• Berenice Abbott
• Eugène Atget
• Bernd en Hilla Becher
• G. Burg
• C.A. Deul
• Filip Dujardin
• Bernard F. Eilers
• C. Geljon
• Harry Gruyaert
• Frances Benjamin Johnston
• J.A.H. Kamman
• Petrus Bernardus Kramer
• E.M. van Ojen
• Jaap d’Oliveira
• Cas Oorthuys
• Julius Shulman
• Hans Spies
• Hans Sibbelee
• J.A. Vrijhof