Ogenbliksfotografie

Ogenbliksfotografie is een wijze van fotograferen waarin een persoon of personen onvoorbereid in een bepaalde situatie op de foto wordt gezet. Betreffende krijgt geen gelegenheid te gaan poseren. De bedoeling is spontaniteit. Het is de techniek om één ogenblik in het leven te bevriezen. In het Engels is zo'n snapshot ook wel bekend als candid-fotografie.

Hedendaagse ogenbliksfotografie.
Min of meer betrapt. Geen kans te poseren.

Vooral rond de eeuwwisseling tussen de 19e en 20e eeuw werd met ogenbliksfotografie geëxperimenteerd. In tegenstelling tot andere technieken konden opnames worden gemaakt met een korte sluitertijd, waardoor het dagelijks leven een nieuw onderwerp werd voor zowel fotografen als onderzoekers. Met oudere technieken duurde het immers minuten voordat een fotografisch beeld was vastgelegd.

Bekende ogenbliksfotografen waren onder anderen Jacob Olie; Johannes Leendert Scherpenisse; Bernard F. Eilers; George Hendrik Breitner en Henri Cartier-Bresson