Infraroodfotografie
Infraroodfotografie is het vastleggen van beelden in het infrarode deel van het elektromagnetisch spectrum met een infraroodcamera.
Niet geschikte camera's
De meeste cameramerken gebruiken een IR-filter over de sensor, zodat IR-beelden niet kunnen worden vastgelegd. Dit wordt gedaan om ruis in het beeld door niet zichtbaar licht te voorkomen.
Het infrarode gebied
Het elektromagnetisch spectrum bestaat uit golven van verschillende lengtes. De voor het menselijk oog zichtbare golflengtes bevinden zich tussen 380 nm (violet) en 720 nm (rood). In de normale infraroodfotografie wordt het zgn. NIR (nabije infrarood) gebruikt. Deze golven hebben de lengtes van ca 720 tot 1000 nm. Het verre infrarood dat o.a. gebruikt wordt om warmtebeelden te creëren ligt daar ver buiten. Deze laatste straling wordt o.a. gebruikt in de ruimtevaart, astronomie en in opsporingsdetectieapparatuur. De waarneming in de NIR wordt vertaald in een voor het menselijk oog zichtbaar beeld via een computer. Een dergelijk beeld kan er vreemd uitzien. Zo wordt vaak de blauwe lucht zwart of erg donker en het gebladerte wit of erg licht afgebeeld na bewerking in een fotografisch softwareprogramma. Het geeft wel een idee hoe de wereld eruit zou zien indien wij het infrarode licht zelf zouden kunnen waarnemen.