Arata Isozaki

Arata Isozaki (磯崎 新, Isozaki Arata; 23 juli 1931) is een Japanse architect, stedenbouwkundige, en architectuurtheoreticus.[1] Hij won de RIBA Gold Medal in 1986 en de Pritzker Prize in 2019.[2]

Arata Isozaki
Isozaki in 1971
Persoonsinformatie
NationaliteitJapans
Geboortedatum23 juli 1931
GeboorteplaatsOita
BeroepArchitect, stedenbouwkundige, architectuurtheoreticus
Werken
PrijzenPritzker Prize
RKD-profiel
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

Geschiedenis

Isozaki werd op 23 juli 1931 geboren in de Japanse plaats Oita. Na het voltooien van het voortgezet onderwijs daar ging hij naar de Universiteit van Tokio om daar architectuur te studeren.[3] Hij werkte een tijd bij Kenzo Tange, om vervolgens in 1963 zijn eigen bureau op te richten.[3]

Gebouwen (selectie)
Eén van zijn eerste architectonische ontwerpen, Oita Medical Hall (1959-1960)
Maquette van het Palau Sant Jordi in Barcelona
Ingang van het CaixaForum Barcelona (2001)
Art Tower in Mito, Ibaraki (1990)
  • Ōita Prefectural Library, (1962-1966) Ōita, Japan[4]
  • Kitakyushu Municipal Museum of Art (1972-1974) in Fukuoka, Japan[4]
  • Kitakyushu Central Library (1973-1974) in Fukuoka, Japan[4]
  • Museum of Modern Art, Gunma (1974) in Takasaki, Japan[5]
  • Museum of Contemporary Art (MOCA), (1981-1986) Los Angeles, Verenigde Staten[5]
  • Sports Hall voor de Olympische Zomerspelen van 1992, (1983-1990) Barcelona, Spanje[4]
  • Ochanomizu Square Building - Casals Hall, (1984-1987) Tokio, Japan[4]
  • Interieur van de nachtclub Palladium (1985) in New York[6]
  • Art Tower Mito, Mito, (1986-1990) Ibaraki, Japan[4]
  • Team Disney Orlando, (1987-1990) Orlando, Verenigde Staten[4]
  • Bond University, - Bibliotheek, Kantoorgebouw, Faculteit Geesteswetenschappen (1987-1989) Gold Coast, Australië[4]
  • KitaKyushu International Conference Center (1987-1990) Fukuoka, Japan[4]
  • Palafolls Sports Complex Pavilion, (1987-1996) Barcelona, Spanje
  • Centre of Japanese Art and Technology, (1990-1994) Krakau, Polen[4]
  • Nagi Museum Of Contemporary Art, (1991-1994) Okayama, Japan[4]
  • Kyoto Concert Hall, (1991-1995) Kyoto, Japan[4]
  • Nara Centennial Hall, (1992-1998) Nara, Japan[4]
  • Domus: La Casa del Hombre, (1993-1995) A Coruña, Spanje[4]
  • Granship-Shizuoka Convention and Arts Center, (1993-1998) Shizuoka, Japan[4]
  • COSI Columbus, (1994-1999) Columbus, Ohio, Verenigde Staten
  • Shenzhen Cultural Center, (1998-2007) Shenzhen, China
    • Inclusief Shenzhen Library en Shenzhen Concert Hall
  • Nieuwe ingang van het CaixaForum Barcelona, (1999-2002) Barcelona, Spanje
  • Isozaki Atea, (1999-2009) Bilbao, Spanje
  • Torino Palasport Olimpico, (2000-2006) Turijn, Italië
  • Museum van de Central Academy of Fine Arts in Beijing, (2003-2008) China
  • New Concert Hall Building, (2003-) Thessaloniki, Griekenland, 2010
  • Himalayas Center, (2003-) Shanghai, China
  • Pavilion of Japanese Army in World War II, Jianchuan Museum Cluster, (2004–2015) Chengdu, China
  • Diamond Island, (2006-) Ho Chi Minh City, Vietnam (gereed in 2012)
  • Coliseum da Coruña, A Coruña, Spanje, 1991
  • Weill Cornell Medical College in Qatar, Education City, in de buurt van Doha
  • Qatar National Convention Center, geopend in 2011[7]
  • New Town Library (2012) in Maranello, Italië (Arata Isozaki en Andrea Maffei)
  • D38 Office (2012) in Barcelona, Spanje[8]
  • Allianz Tower (Il Dritto) (2015), in Milaan, Italië (Arata Isozaki en Andrea Maffei)[9]
  • Harbin Concert Hall (2015), in Harbin, China
Winnaars van de Pritzker Prize

Philip Johnson (1979) · Luis Barragán (1980) · James Stirling (1981) · Kevin Roche (1982) · I.M. Pei (1983) · Richard Meier (1984) · Hans Hollein (1985) · Gottfried Böhm (1986) · Kenzo Tange (1987) · Gordon Bunshaft en Oscar Niemeyer (1988) · Frank Gehry (1989) · Aldo Rossi (1990) · Robert Venturi (1991) · Álvaro Siza (1992) · Fumihiko Maki (1993) · Christian de Portzamparc (1994) · Tadao Ando (1995) · Rafael Moneo (1996) · Sverre Fehn (1997) · Renzo Piano (1998) · Norman Foster (1999) · Rem Koolhaas (2000) · Herzog & de Meuron (2001) · Glenn Murcutt (2002) · Jørn Utzon (2003) · Zaha Hadid (2004) · Thom Mayne (2005) · Paulo Mendes da Rocha (2006) · Richard Rogers (2007) · Jean Nouvel (2008) · Peter Zumthor (2009) · Kazuyo Sejima en Ryue Nishizawa (SANAA) (2010) · Eduardo Souto de Moura (2011) · Wang Shu (2012) · Toyo Ito (2013) · Shigeru Ban (2014) · Frei Otto (2015) · Alejandro Aravena (2016) · Rafael Aranda, Carme Pigem en Ramon Vilalta (RCR Arquitectes) (2017) · Balkrishna Doshi (2018) · Arata Isozaki (2019) · Grafton Architects (2020)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.