Anaa

Anaa stond vroeger bekend om de legendarische wreedheid van zijn soldaten, die in de zeventiende eeuw over het noordwesten van de Tuamotu-archipel heersten.

Het eerste Europese bezoek was van een Spaanse expeditie van Pedro Fernandes de Queirós, die er op 10 februari 1606 landde. Hij noemde het atol Conversión de San Pablo. James Cook ontdekte het eiland in 1769 en noemde het Chain Island, naar zijn vorm. Drie jaar later, op 1 november 1772, bezocht de Spaanse ontdekkingsreiziger Domingo de Boenechea Anaa en noemde het Isla de Todos los Santos (Allerheiligen eiland), omdat ze er op Allerheiligen aankwamen.

In het begin van de negentiende eeuw viel de controle over het Atol onder de Pomaré dynastie van Tahiti. Omstreeks 1850 was Anaa een actief centrum voor de handel in parelmoer en kopra, met een maximum populatie van 2000 inwoners. In 1852 kwam er een interventie van Franse koloniale troepen, na een opstand die voortvloeide uit de concurrentie tussen Noord Amerikaanse mormonen en Franse katholieken.

In 1878 en 1906 werd Anaa volledig overspoeld na de doortocht van een orkaan. Na een orkaan in 1983 werd het enige dorp op het atol verplaatst en herbouwd, met een schuilplaats die aan alle inwoners plaats biedt. Verder werden op veel plaatsen kokospalmplantages aangelegd.

Het eiland heeft een start- en landingsbaan van 1400 m lengte. Volgens cijfers uit 2019 waren er jaarlijks 140 vluchten en werden 3500 passagiers vervoerd.

Op het eiland komen 40 soorten vogels voor waaronder 7 soorten van de Rode Lijst van de IUCN waaronder de Goulds stormvogel (Pterodroma leucoptera) en de endemische soorten tuamotujufferduif (Ptilinopus coralensis) en de tuamotukarekiet (Acrocephalus atyphus).[1] Op het atol bevinden zich verschillende kolonies van hartschelpen.