Ammoniumbromide

Ammoniumbromide (NH4Br) is het ammoniumzout van waterstofbromide. Het is een kleurloze of witte kristallijne vaste stof die goed oplosbaar is in water. In water dissocieert het in ammonium- en bromide-ionen. De oplosbaarheid is groter in warm water: bij 100 °C is de oplosbaarheid 1456 g/L.[1] Ammoniumbromide is reukloos en heeft een sterke zoutsmaak. Het is een weinig hygroscopisch en als het aan de lucht is blootgesteld wordt het langzaam geel. Bij verhitting sublimeert het en ontleedt het uiteindelijk in ammoniak en waterstofbromide. Ammoniumbromide is niet ontvlambaar. Het is irriterend voor de ogen.

Ammoniumbromide
Structuurformule en molecuulmodel
Algemeen
Molecuulformule
     (uitleg)
NH4Br
Molmassa97,94 g/mol
CAS-nummer12124-97-0
EG-nummer235-183-8
PubChem25514
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Waarschuwing
H-zinnenH319
EUH-zinnengeen
P-zinnenP305+P351+P338
LD50 (ratten)(oraal) 2714 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandvast
Kleurkleurloos
Dichtheid2,43 g/cm³
Sublimatiepunt452 °C
Oplosbaarheid in water970 g/l
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Synthese

Ammoniumbromide wordt gevormd door dibroom met een overmaat ammoniak te reageren:

Een alternatief is de rechtstreekse reactie van ammoniak met waterstofbromide:

Ammoniumbromide wordt ook geproduceerd door de reactie van ammoniak met een oplossing van ijzerbromiden, die men bekomt door een broomoplossing in contact te brengen met ijzervijlsel:

Ammoniumbromide wordt onder meer geproduceerd bij ICL-IP Terneuzen BV in Terneuzen, het vroegere Broomchemie.

Toepassingen[2]

Ammoniumbromide wordt in de (analoge) fotografie gebruikt bij de bereiding van lichtgevoelige emulsies voor fotografische film, papier of platen en van ontwikkelaar- en fixeerbaden. Het wordt gebruikt om hout vuurbestendig te maken, en als vlamvertragend additief voor onder meer celluloseacetaat en andere cellulose-esters.[3]

Ammoniumbromide wordt ook verwerkt in corrosie-inhibitoren en in geneeskundige preparaten, maar deze laatste toepassing wordt niet meer aangeraden.[1]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.