Amii Stewart

Amii Stewarts vader meldde haar op vier-jarige leeftijd aan voor zang- en dansonderricht, wat uiteindelijk voerde tot een succesvolle carrière. Voordat ze een platencontract ondertekende bij Hansa International, trad ze op in de musical Bubbling Brown Sugar in Broadway.

Haar eerste single, een disco-coverversie van Eddie Floyds hit Knock on Wood (1966), bereikte in april 1979 een 1e plaats in de Verenigde Staten. Daardoor werd de single met platina onderscheiden voor een miljoen verkochte exemplaren. Er volgde een Grammy-nominatie voor de beste vrouwelijke R&B-zangprestatie. Haar in Londen opgenomen debuutalbum, genaamd Knock on Wood kreeg in 1979 een goud-onderscheiding. In de Verenigde Staten was Knock on Wood haar enige Top 40-succes en was de single dus een one-hit wonder. In Europa kon ze nog enkele malen een succes scoren, vooral in Italië. De daaropvolgende single Light my Fire / 137 Disco Heaven steeg in Groot-Brittannië naar een 4e plaats.

De tweede LP Paradise Bird, volgde op de discosound van Knock on Wood en de uitgekoppelde single Jealousy scoorde Europees in de hitcharts. In Italië, Zweden en Zwitserland bereikte het nummer zelfs de Top10. Met haar LP Images (1981) distancieerde ze zich uiteindelijk van de discosound. De uitgekoppelde single Where Did Our Love Go werd geproduceerd door Narada Michael Walden. In 1984 scoorde ze een 1e plaats in Italië, de single Friends scoorde bovendien een 12e plaats in Groot-Brittannië. In hetzelfde jaar boekte ze een verder succes met een Italiaanse cover van Bob Segers We've Got Tonight, Grazie perché werd ingespeeld als duet met Gianni Morandi. Verdere duetten ontstonden onder andere met Johnny Bristol, Deon Estus, Mike Francis en Randy Crawford. Verder werkte ze in 1986 samen met Giorgio Moroder en publiceerde ze een verzameling Ennio Morricone-stukken onder de titel Pearls.

In 1994 kreeg Amii Stewart een goud-onderscheiding in Italië voor het album Lady to Ladies. Het in 1999 gepubliceerde werk Unstoppable bevatte zowel nieuwe als ook nieuw ingespeelde versies van enkele oude hits. Vijf jaar later trad ze als Billie Holiday op in de musical Lady Day, een CD met opnamen bij de musical werd eveneens gepubliceerd.