Altes Land

Het Altes Land is een Duits gebied langs de Elbe, direct ten zuidwesten van de stad Hamburg. Het ligt aan de zuidelijke oever van de Elbe, tussen Stade en Buxtehude. Het gebied omvat ook Jork, de Samtgemeinde Lühe en delen van Zuid-Hamburg (Neuenfelde, Cranz, Francop en Finkenwerder).

Standbeeld van Priester Hendrik in Steinkirchen

Het Altes Land is waarschijnlijk het grootste aaneengesloten fruitteeltgebied in Centraal-Europa. De regio omvat zo'n 143 km².[1] Ongeveer twee derde van het fruitteeltgebied bestaat uit appelbomen. Kersenbomen staan op de tweede plaats; zo'n 13% van de fruitbomen bestaat uit verschillende kersensoorten.

De naam Altes Land is een verbastering van de Nedersaksische naam Olland voor dit gebied, een verwijzing naar de Nederlandse kolonisten die het gebied in de middeleeuwen inpolderden. In 1113 sloot aartsbisschop Frederik I van Bremen een verdrag met Nederlandse kolonisten om het moerasachtige gebied te omdijken en in te polderen. Priester Hendrik uit het Zuid-Hollandse Rijnsaterwoude wordt gezien als de stichter van het Altes Land. In Steinkirchen, een dorp in het Altes Land, staat een standbeeld van Priester Hendrik. Een kopie van dit standbeeld staat in Rijnsaterwoude.

Teelt van appels in de gemeente Neu Wulmstorf

Het gebied wordt opgedeeld in drie Meilen (mijlen) gezien vanaf de Elbe, waarbij telkens een nieuwe dijk aangelegd werd. De eerste mijl werd ingepolderd rond 1140, de tweede mijl werd eind 12e eeuw ingepolderd en de derde mijl pas eind 15e eeuw, nadat het gebied hard getroffen was door stormvloeden.

De Marschhufendörfer zijn karakteristiek voor dit gebied. Vanwege de vruchtbare grond werden de dorpen in Nederlandse stijl gebouwd als lintdorp met alle huizen langs een enkele weg en de landbouwgrond direct achter de huizen.

Vandaag de dag is het gebied populair bij toeristen, vooral in het appel- en kersenbloesemseizoen in april en mei.