Al-Farabi

Aboe Nasr Mohammed ibn Mohammed ibn Tarchaan ibn Oezloegh al-Farabi maar meestal afgekort tot Aboe Nasr al-Farabi (ongeveer 870-950) was een geleerde en filosoof in de islamitische scholastiek. Hij had een grote invloed op het latere islamitische denken en ook op dat in het westen, toen dat in contact kwam met het werk van islamitische denkers zoals hij, Avicenna en Averroes, met name op dat van latere filosofen als Albertus Magnus en Thomas van Aquino. In de Arabische wereld kreeg hij de titel 'de tweede meester', naar 'de eerste meester' Aristoteles. Hij was ook een vooraanstaand muziektheoreticus. Het overgebleven deel van zijn reeks Kitab al-Musiqa wordt wel gezien als de meest indrukwekkende van alle Arabische werken over muziek.

Portret van al-Fârâbî op een bankbiljet uit Kazachstan

Biografie

Farabi was afkomstig uit Wasiedj, in het district Farab van de historische landstreek Transoxanië in wat tegenwoordig een deel van Turkmenistan is. Zijn ouders hadden of een Perzischtalige of een Turkstalige achtergrond, maar uitsluitsel is daar niet over. Zijn vader was officier. Al tijdens zijn jeugd verhuisde Farabi naar Bagdad, de toenmalige hoofdstad van het Arabische Rijk. In Bagdad, wat toen het belangrijkste wetenschappelijke centrum was, ontving hij een opleiding in filosofie en logica van de beroemde christelijke docenten Aboe Bisjr Matta en Yoehanna ibn Haylaan.

Omstreeks 942 verliet hij Bagdad en ging naar Aleppo, waar hij aan het hof van de Hamdanidische vorst Sayf al-Dawla zou verblijven.

Werken

Farabi baseerde zijn filosofische werk op de klassieke Griekse filosofie. In totaal zijn 117 werken van hem bekend, waarvan 43 over logica, 11 over metafysica, 7 over politicologie, 17 over muziek, geneeskunde en sociologie. 11 werken zijn commentaren.

Farabi schreef diverse commentaren op Plato en Aristoteles. Farabi volgde Plato in diens statisch wereldbeeld en godsbeeld.

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Leezenberg, Michiel (2002) Islamitische filosofie, een geschiedenis. ISBN 90-5460-046-2
Dr. T. J. De Boer, The History of Philosophy in Islam, English translation by Edward Jones, London, 1903 (Luzac & Co.).
Dr. De Lacy O'Leary, Arabic Thought and its Place in History, London, 1922 (Trubner).
Munk, Melanges de Philosophie Juive Et Arabe, Paris, 1859 (A. Franck).
A. Schmoelders, Documenta Philosophiae Arabum (Bonnae MDCCCXXXVI).

Filosofen uit de middeleeuwen en de renaissance

Patristiek:	Augustinus van Hippo · Ambrosius van Milaan · Boëthius · Pseudo-Dionysius de Areopagiet
Scholastiek:	Albertus Magnus · Anselmus van Canterbury · Bernard van Clairvaux · Bonaventura · Héloïse · Johannes Scotus Eriugena · Johannes Duns Scotus · Meester Eckhart · Petrus Abaelardus · Petrus Lombardus · Siger van Brabant · Thomas van Aquino · Willem van Ockham
Renaissance:	Francesco Petrarca · Georgios Gemistos Plethon · Giordano Bruno · Giovanni Pico della Mirandola · Lorenzo Valla · Marsilio Ficino · Niccolò Machiavelli · Nicolaas van Cusa · Pietro Pomponazzi · Rudolf Agricola
Arabisch-islamitische filosofie:	Abulcasis · Al-Biruni · Al-Farabi · Al-Ghazali · Al-Kindi · Averroes · Avicenna · Ibn Hazm · Nasir al-Din al-Toesi · Omar Khayyám · Sjihaab al-Dien Yahya al-Sohrawardi · Thabit ibn Qurra
Joodse filosofie:	Abraham ibn Ezra · Bachya ben Josef ibn Paquda · Jitschak Abarbanel · Jehuda Halevi · Maimonides · Nachmanides · Saadia Gaon · Solomon Ibn Gabirol

Zie ook: Oosterse filosofie · Antieke filosofie · Moderne filosofie · Postmoderne filosofie · Portaal filosofie

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Al-Farabi op Wikimedia Commons.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.