Aheyliet

Het mineraal aheyliet is een gehydrateerd ijzer-zink-aluminium fosfaat met de chemische formule (Fe2+,Zn)Al6(OH)8(PO4)4·4H2O.

Aheyliet
Doorschijnende sferen van aheyliet samen met cassiteriet- (zwart) en kwartskristallen (kleurloos). (Grootte: 3,5 × 2,3 × 0,8 cm)
Mineraal
Chemische formule(Fe2+,Zn)Al6(OH)8(PO4)4·4(H2O)
Kleurlichtblauw, lichtgroen, blauwgroen
Streepkleurgroenwit
Hardheid5 - 6
Gemiddelde dichtheid2,85 kg/dm3
Glansglasglans, dof
Opaciteittransparant
Breukgehakkeld, splinterend
Splijtingperfect langs [001], goed langs [010]
Habitusbothryodaal, “viltige matten” van microscopische kristallen, prismatische aggregaten
Kristaloptiek
Kristalstelseltriklien-pinacoïdaal
RuimtegroepP 1, P 1
Eenheidscela = 7,885 Å, c = 10,199 Å, c = 7,672 Å, Z = 1
Brekingsindices1,63
Lijst van mineralen
Portaal    Aardwetenschappen

Aheyliet behoort tot de zogenaamde ‘turkooisgroep’, een groep van mineralen met de chemische formule A0-1B6(PO4)4-x(PO3OH)x(OH)8·4H2O. Naast aheyliet bevat deze groep ook nog turkoois, planeriet, faustiet, chalcosideriet en een onbenoemde Fe2+-Fe3+-vorm. Aheyliet onderscheidt van de andere mineralen binnen de groep door de aanwezigheid van Fe2+ én Zn2+op de A-site.

Eigenschappen

Het lichtgroene, lichtblauwe tot groenblauwe aheyliet heeft een groenwitte streepkleur en een glasglans. Aheyliet kan soms ook dof zijn. Aheyliet splijt perfect langs [001] en goed langs [010], heeft een gemiddelde dichtheid rond 2,85 en de hardheid is 5-6. Het kristalstelsel is triklien-pinacoïdaal en het mineraal is niet radioactief.

Naamgeving

Het mineraal aheyliet is genoemd naar de Amerikaanse geoloog Allen V. Heyl (1918 - 2008). Heyl was als economisch geoloog verbonden aan de United States Geological Survey.

De naam werd ingevoerd door Eugene E. Foord en Joseph E. Taggert.

Voorkomen

De typelocatie van aheyliet is de Huanunimijn in het Boliviaanse departement Oruro. Daarnaast is aheyliet ook gevonden in West-Australië, in Auvergne in Frankrijk en in Cornwall in het Verenigd Koninkrijk.

Aheyliet is een van de laatste mineralen dat uitkristalliseert in tinrijke hydrothermale aders.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.