35e regering van Israël

Op zondag 15 maart benoemde president Rivlin Benny Gantz (Kahol Lavan) als formateur. Jisrael Beeténoe, de Gezamenlijke Lijst, HaAvoda-Gesher-Meretz en Kahol Lavan hadden eerder die dag Gantz aanbevolen als premier bij de Israëlische president. Deze partijen hebben samen 62 zetels, maar Gantz kreeg 61 aanbevelingen tegen Netanyahu 58.[1] Orly Levy-Abekasis (Gesher) beval noch Gantz, noch Netanyahu aan. Ze wou een kandidaat van Gesher aanbevelen, maar dat kon niet door de fractiediscipline. Ze heeft een verzoek ingediend om als onafhankelijke fractie verder te gaan, los van Meretz en HaAvoda. Ze wil geen minderheidsregering onder Gantz steunen als die de steun van Balad en de andere partijen van de Gezamenlijke Lijst nodig heeft. Ze is voor een nationale coalitie. De Knesset-leden Zvi Hauser en Yoaz Hendel (Blauw en Wit) hadden eerder ook gezegd geen minderheidsregering willen te vormen die steunt op de overwegend Arabische Gezamenlijke Lijst.

Benny Gantz zei vlak na zijn benoeming dat hij wil proberen om een zo breed mogelijke regering te vormen. Aryeh Deri (Shas) sloeg een uitnodiging van Benny Gantz om met hem afzonderlijk te onderhandelen af. Hij zei dat hij zich liet vertegenwoordigen door de onderhandelaars van het blok (Likoed, Shas, VTJ en Yamina). Avigdor Lieberman was voor een coalitie tussen Blauw en Wit en de Likoed zonder andere coalitiepartijen.

Op donderdag 26 maart kwam er een einde aan de patstelling. Benny Gantz en zijn partij (Ḥosen L'Yisrael, "Veerkracht voor Israël") en Gabi Ashkenazi, maar niet de andere partijen van Blauw en Wit, Yesh Atid en Telem, kozen ervoor om een coalitie met het blok van de Likoed, de religieuze partijen Shas en VTJ en de rechtse partij Yamina te vormen. Er komt een roulatie van de premiers. De eerste achttien maanden blijft Netanyahu premier, daarna volgt Gantz hem op.