Plato

Leven en werk Plato en Socrates De dialogen Euthyphro Apologie van Socrates Crito Phaedo Cratylus Theaetetus Sofist Staatsman Parmenides Philebus Symposium Phaedrus Alcibiades Tweede Alcibiades Hipparchus Minnaars Theages Charmides Laches Lysis Euthydemus Protagoras Gorgias Meno Hippias Major Hippias Minor Ion Menexenus Clitophon Staat Timaeus Critias Minos Wetten Epinomis Brieven Filosofische ideeën Platonisme Ideeënleer Socratische dialoog Allegorie van de grot Plato-commentaren Plato en Griekse religie Neoplatonisme Bronvermelding

Wetten ("Nomoi"), Plato's laatste en langste dialoog, bestaat uit 12 boeken en behandelt staatsinrichting, wetgeving, opvoeding en staatsgodsdienst.

Het gesprek begint met de vraag over wie de eer moet krijgen voor de opstelling van de wetten van een samenleving. Er wordt gediscussieerd over de ethiek van de overheid en de wet, waardoor het nu een klassieker van de politieke filosofie wordt beschouwd, naast Plato's meer gelezen Politeia (Staat).

Onderzoekers zijn het er in algemeen over eens dat Plato deze dialoog schreef als oudere man, na het fiasco in Syracuse op het eiland Sicilië toen hij gepoogd had filosofische leiding te geven aan de tiran Dionysius II en eindigde in de gevangenis. Op deze gebeurtenissen zinspeelt Plato in de 'Zevende Brief'. 'Wetten' is vooral bijzonder omdat het Plato's enige onbetwiste dialoog is waarin Socrates niet voorkomt.