Hipparchus is een dialoog waarvan niet vaststaat of hij wel echt van de hand van Plato is. Stilistisch vertoont de tekst veel overeenkomsten met de Minos. Zo wordt in beide werken de dialoog gevoerd tussen Socrates en een anonieme metgezel, de titels dragen de naam van iemand die al lang dood is en het zijn de enige dialogen die beginnen met een "wat is"-vraag van Socrates:
- "En wat is hebzucht? En wie zijn zij die winst nastreven?"
Ook al lijkt de tekst in de eerste plaats te handelen over hebzucht, winstbejag, toch gaat het uiteindelijk om een van Plato's (Socrates') favoriete thema's: de liefde voor het Goede.
De dialoog gaat van start als een poging om de hebzucht te definiëren. Een vriend van Socrates betoogt dat hebzucht een verlangen is om winst te maken van dingen die geen waarde hebben. Socrates antwoordt dat geen zinnig mens zal proberen om winst te maken van waardeloze dingen maar voor zover hebzucht de drang is om winst te maken is het een drang naar iets goeds, zodat iedereen hebzuchtig is. De vriend van Socrates denkt dat er iets mis is met het argument van Socrates, maar slaagt er niet in om te zeggen wat er dan wel fout is aan de redenering.
In de dialoog spreekt Socrates over Hipparchus, de wrede tiran uit de 6de eeuw voor Christus, die hij nu op onwaarschijnlijke wijze voorstelt als verstandig en gecultiveerd. Hiermee introduceert hij een ander thema in de dialoog: intellectuele eerlijkheid en billijkheid in een dialectische discussie.