Äffchen

Duits

Uitspraak

IPA: /ˈɛfçən/

Woordafbreking

Äff·chen

Woordherkomst en -opbouw

Afleidinging van Affe met het achtervoegsel -chen (verkleinwoorduitgang) met umlautswissel

	enkelvoud	meervoud
nominatief	das Äffchen	die Äffchen
genitief	des Äffchens	der Äffchen
datief	dem Äffchen	den Äffchen
accusatief	das Äffchen	die Äffchen

Zelfstandig naamwoord

Äffchen o

aapje

«Die Äffchen ärgerten ihre Affenmutter.»
De aapjes ergerden hun apenmoeder.
(scheldwoord) ijdeltuit

«Der ist doch nur so ein mickriges, gelecktes Äffchen.»
Hij is toch zo'n petieterige, piekfijne ijdeltuit.

Hyperoniemen

[1] Junges, Tier
[2] Mensch

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.