zeewijf

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • zee·wijf
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord zeewijf zeewijven
verkleinwoord zeewijfje zeewijfjes

Zelfstandig naamwoord

zeewijf o

  1. een persoonsbenaming voor een gehaaide en/of met de zee verbonden vrouw.
    • Als er in 1403 een zeewijf het Purmermeer binnenspoelt neemt de Edamse gemeenschap haar liefdevol op. 

Gangbaarheid

  • Het woord 'zeewijf' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.