werf

• Geluid:  werf    (hulp, bestand)
• IPA: /wɛr(ə)f/

• werf

• In de betekenis van ‘onbebouwde ruimte rond een huis’ voor het eerst aangetroffen in 1001 [1] [2]

werf v/m

1. een scheepswerf

1. • Het schip werd naar de werf gebracht. 

2. een plaats waar goederen gestapeld liggen [3]

1. • De eigenaar van de werf werd gisteravond dood aangetroffen in zijn huis. 

2. (België) een bouwterrein
3. maal, keer [4]

• Oekraïens: верф
• Russisch: верфь

• werfkelder, werfkraan, werfkracht, werfreserve, werver, werving

werf

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van werven
   

   • Ik werf. 

2. gebiedende wijs van werven
   

   • Werf! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van werven
   

   • Werf je? 

• Het woord werf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'werf' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

werf

1. aanwerven, in dienst nemen

1. «Ons het binne ʼn bestek van ses maande veertien beriggewers gewerf. We hebben binnen een bestek van zes maanden veertien informanten aangeworven.»