vuurspuwer

Nederlands

kermisartiest die vuur kan spuwen
Uitspraak
Woordafbreking
  • vuur·spu·wer
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord vuurspuwer vuurspuwers
verkleinwoord vuurspuwertje vuurspuwertjes

Zelfstandig naamwoord

vuurspuwer m [1]

  1. (beroep) artiest die vuur uit zijn mond laat komen, vaak ook iemand die brandende toortsen kan doven in zijn mond
    • De vuurspuwer geeft een zeer spectaculaire voorstelling met grote vlammen, maar het lijkt mij vooral een heel gevaarlijk vak vooral als je het nog moet leren. 
    • Armin, gekleed in een zilveren trainingsjasje staat als zonnekoning in wisselende decors van wervelende dansers, vuurspuwers en muzikanten, onder wie hiphopproducer en zanger Mr Probz en trompettist Eric Vloeimans. [2] 
Verwante begrippen

Gangbaarheid

  • Het woord vuurspuwer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. NRC Rolinde Hoorntje 9 mei 2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.