vibrafoon
Nederlands
Woordafbreking
- vi·bra·foon
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘slaginstrument’ voor het eerst aangetroffen in 1934 [1]
- Afkomstig van het Latijnse werkwoord vibrare met het achtervoegsel -foon
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | vibrafoon | vibrafoons |
verkleinwoord | vibrafoontje | vibrafoontjes |
Zelfstandig naamwoord
vibrafoon m
- (muziekinstrument) een muziekinstrument met gestemde metalen stroken (toetsen) die zoals bij pianoklavier zijn gerangschikt, en die met mallets worden aangeslagen. Ronddraaiende klepjes in de resonantiebuizen onder de toetsen geven het instrument de typische vibratotoon
- Wie kent niet het fameuse spel van Lionel Hampton op vibrafoon?
Afgeleide begrippen
Vertalingen
1. marimba met metalen toetsen en vibratosysteem
Gangbaarheid
- Het woord vibrafoon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'vibrafoon' herkend door:
88 % | van de Nederlanders; |
88 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.