verwezen
Nederlands
Woordafbreking
- ver·we·zen
Woordherkomst en -opbouw
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| verwezen |
verweesde |
verweesd |
| zwak -d | volledig | |
Afgeleide begrippen
- verwezene
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘onthutst, verslagen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1544 [3]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | verwezen | verwezener | verwezenst |
| verbogen | verwezenste | ||
| partitief | verwezens | verwezeners | - |
Afgeleide begrippen
- verwezenheid
Woordherkomst en -opbouw
- vervoeging van verwijzen: de stam met de uitgang -en, zonder ge- vanwege voorvoegsel (is gelijk aan de onbepaalde wijs) maar met een klinkerwisseling ij-ee (IPAː /ɛɪ/ - /e/)
Werkwoord
| vervoeging van |
|---|
| verwijzen |
verwezen
- meervoud verleden tijd van verwijzen
- Wij verwezen.
- Jullie verwezen.
- Zij verwezen.
- Wij verwezen.
- voltooid deelwoord van verwijzen
Gangbaarheid
- Het woord verwezen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'verwezen' herkend door:
| 96 % | van de Nederlanders; |
| 91 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
- verwezen op website: Etymologiebank.nl
- Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- "verwezen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.