vergrijpen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ver·grij·pen
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
vergrijpen
vergreep
vergrepen
klasse 1 volledig

Werkwoord

vergrijpen [1]

  1. wederkerend zich ~ aan: iemands iets onoorbaars of onzedigs aandoen
    • Hij had zich wel degelijk aan haar vergrepen. 
Verwante begrippen
Afgeleide begrippen
  • vergrijpboete, vergrijping
Vertalingen

Zelfstandig naamwoord

vergrijpen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord vergrijp

Gangbaarheid

  • Het woord vergrijpen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.