uitschijnen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: uitschijnen (hulp, bestand)
IPA: / ˈœytsxɛinə(n) /

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
uitschijning	uitschijnend
uitschijnsel	uitschijnelijk
uitgeschijn

Woordafbreking

uit·schij·nen

Woordherkomst en -opbouw

van Middelnederlands uteschinen, op te vatten als samenstelling van uit bw en schijnen ww [1]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
uitschijnen	scheen uit	uitgeschenen
klasse 1	volledig

Werkwoord

uitschijnen

onovergankelijk (figuurlijk) meer zichtbaar worden

- De Westerse democratieën dachten dat de tijd in hun voordeel zou werken. Naar buiten toe lieten zij uitschijnen dat er nu voor lange tijd vrede zou heersen. [2]
onovergankelijk licht afgeven, uitstralen

- Harry gaat voorop met een lamp. Hij laat het licht zo ver mogelijk voor zich uitschijnen. [3]
onovergankelijk het licht afgeven voltooid hebben, niet langer stralen

- 't Laatste licht is uitgeschenen,
  Eer dit echte paar zich scheidt. [4]

Gangbaarheid

Het woord uitschijnen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'uitschijnen' herkend door:

57 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
De Vos, L. & F. Decat België in de Tweede Wereldoorlog. Deel 10: Mei 1940, van Albertkanaal tot Leie. (1990) DNB/Uitgeverij Peckmans, Kapellen; p. 18; geraadpleegd 2018-06-11
"Het zwarte goud." afl. 19 in: Trouw jrg. 24 nr. 6092 (16 maart 1965); p. 4 kol. 3; geraadpleegd 2018-06-11
Verzameling van gezelschaps-liederen. (1839) J. Zender, Dordrecht ; p. 10; geraadpleegd 2018-06-11

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.