uitbouwen
Nederlands
Woordafbreking
- uit·bou·wen
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van uit bw en bouwen ww
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| de uitbouw | uitbouwend |
| het uitbouwen | |
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| uitbouwen |
bouwde uit |
uitgebouwd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
uitbouwen
- een bestaand gebouw groter maken door er iets aan te bouwen
- Wij hebben het huis uitgebouwd met een garage.
- (figuurlijk) een organisatie of denkbeeld verder uitbreiden
- Zij kon haar boetiekje uitbouwen tot een modeketen met filialen in tien landen.
Zelfstandig naamwoord
uitbouwen mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord uitbouw
- Alle uitbouwen aan de achterkant van het huis moeten worden gesloopt omdat de fundering niet deugt.
uitbouwen o
- zelfstandig gebruik van de infinitief
- Het uitbouwen van de kerk tot een kathedraal heeft eeuwen geduurd.
Afgeleide begrippen
- uitbouwsel
Gangbaarheid
- Het woord uitbouwen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'uitbouwen' herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.