turken

Niet te verwarren met: Turken

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  turken    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈtʏrkə(n)/
Woordafbreking
  • tur·ken
Woordherkomst en -opbouw
  • afgeleid van Turk met het achtervoegsel -en; vergelijk Frans traiter de Turc à Maure "met iemand omgaan als van Turk tot Moor", omdat de Turken tijdens hun heerschappij over Noord-Afrika weinig respect toonden voor de bevolking [1]

Werkwoord

turken

stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
turken
turkte
geturkt
zwak -t volledig
  1. overgankelijk plagen, mishandelen, razen, tieren, handelen als een Turk (of althans zoals er gedacht werd dat Turken zouden handelen)
    • Hij turkte zijn klasgenoten. 

Gangbaarheid
  • Het woord turken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
97 %van de Nederlanders;
92 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. turken op website: Etymologiebank.nl

Meer informatie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.