tempelier

• Geluid:  tempelier    (hulp, bestand)

• tem·pe·lier

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘ridder van geestelijke orde’ voor het eerst aangetroffen in 1269 [1]
• afgeleid van tempel met het achtervoegsel -ier [2]

tempelier m [3]

1. (geschiedenis) ridder van een voormalige geestelijke orde, in 1118 te Jeruzalem gesticht door Hugo de Payens en opgeheven in 1312 die ten tijde van de kruistochten als klein onderdeel van de kruisvaarderslegers een Heilige Oorlog tegen de moslims voerde in het Heilige Land

• tempelridder

• Drinken ( of zuipen) als een Tempelier

• Het woord tempelier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'tempelier' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.