strekken

• Geluid:  strekken    (hulp, bestand)

• strek·ken

• In de betekenis van ‘strak maken of worden’ voor het eerst aangetroffen in 1266 [1] [2]

strekken

1. overgankelijk het zo ver mogelijk uitrekken in de lengte.

1. • Hij strekte zijn been om de bal tegen te houden. 

2. absoluut ~ tot fungeren, dienen

1. • Bloedige striemen en andere wonden strekten tot getuigenis dat Romeinse slaven enkel onder foltering getuigenis konden afleggen. 

• overstrekken, uitstrekken, verstrekken, volstrekken

• strekdam, strekker, strekking, streklaag, strekproef, streks, strekspier, strekstand, strekzit

strekken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord strek

• Het woord strekken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'strekken' herkend door: