stinken

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  stinken    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈstɪŋkə(n)/
Woordafbreking
  • stin·ken
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘kwalijk ruiken’ voor het eerst aangetroffen in 901 [1]
  • [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
stinken
/ˈstɪŋkə(n)/		 stonk
/stɔŋk/		 gestonken
/ɣəˈstɔŋkə(n)/
klasse 3 volledig

Werkwoord

stinken

  1. absoluut een onaangename geur hebben
    • Ga je eerst wassen, je stinkt! 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
   
  • stinkadorus
  • stinkblad
  • stinkbok
Uitdrukkingen en gezegden

Een uur in de wind stinken

  • Erg stinken

Dat stinkt

  • Dat is niet pluis, daar klopt iets niet

Je stinkende best doen

  • Erg je best voor iets doen, je uiterste best doen
Vertalingen
    1. een onaangename geur hebben   

Gangbaarheid
  • Het woord stinken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "stinken" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. etymologiebank.nl

Duits

Werkwoord
stamtijd
infinitief verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
stinken
stank
gestunken
Klasse 3 sterk volledig

stinken

  1. stinken
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.