snik

• Geluid:  snik    (hulp, bestand)
• IPA: /snɪk/

• snik

• [1] [2] [3]

snik m [4] [5]

1. een geluid dat men voortbrengt bij verdriet of pijn

1. • Hij verried zijn verdriet met een enkele snik. 

2. (scheepvaart) (geschiedenis) een historisch type zeilboot [6]

• doodssnik

• gesnik, snikken

• [7]

snik

1. benauwend warm [8]
2. niet goed ~ zijn niet goed bij zijn hoofd zijn [9]

1. • Ik zie je toch dat die niet goed snik was? 

• [1] snikheet

snik

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van snikken
   

   • Ik snik. 

2. gebiedende wijs van snikken
   

   • Snik! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van snikken
   

   • Snik je? 

• Het woord snik staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'snik' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.