smaakmaker

• Geluid:  smaakmaker    (hulp, bestand)

• smaak·ma·ker

• In de betekenis van ‘product dat of persoon die smaak aan iets geeft, ook figuurlijk’ voor het eerst aangetroffen in 1974 [1]
• samenstelling van  smaak   en  maker   [2]

smaakmaker m

1. merendeels gesynthetiseerde stoffen, of een andere toevoegingen aan voedsel die de natuurlijke smaak van het eten versterken

1. • Suiker, peper en zout zijn belangrijke smaakstoffen. 

2. (figuurlijk) iemand die zorgt dat iets extra aantrekkelijk is

1. • Ben Feringa is een smaakmaker voor de scheikunde in Nederland.  

• Het woord smaakmaker staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'smaakmaker' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.