silhouet
Nederlands
Woordafbreking
- sil·hou·et
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘schaduwbeeld’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
- afgeleid van het Franse silhouette [2] en daar genoemd naar Contrôleur général des finances Étienne de Silhouette (1709-1767).[3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | silhouet | silhouetten |
verkleinwoord | silhouetje | silhouetjes |
Zelfstandig naamwoord
silhouet o
- is een visueel beeld van een ondoorzichtig object (persoon, voorwerp, gebouw, vogel, enz.), dat een goed contrast heeft met de achtergrond, en daardoor een duidelijke vorm, maar egaal van kleur is (in het algemeen zwart of grijs), doordat er weinig licht opvalt dat gereflecteerd zou kunnen worden, in verhouding tot de helderheid van het achtergrondlicht.
- Een veelvoorkomende omstandigheid waarbij men silhouetten ziet is rond zonsondergang, bij het kijken in de richting waarin de lucht nog licht is.
Vertalingen
1.
Gangbaarheid
- Het woord silhouet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'silhouet' herkend door:
96 % | van de Nederlanders; |
96 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.