schrijnen

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • schrij·nen
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Nederduits, in de betekenis van ‘pijnlijk zijn’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1648 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
schrijnen
schrijnde
geschrijnd
zwak -d volledig

Werkwoord

schrijnen

  1. inergatief branderig aanvoelen
    • De wond schrijnt vervelend. 
Vertalingen
    1. branderig aanvoelen   

Zelfstandig naamwoord

schrijnen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord schrijn

Gangbaarheid
  • Het woord schrijnen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
90 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "schrijnen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.