scherpte

• Geluid:  scherpte    (hulp, bestand)

• scherp·te

• afgeleid van scherp met het achtervoegsel -te [1]

scherpte v [2]

1. mate van scherpheid

• felheid, guurheid, schelheid, schrilheid

• beeldscherpte, dieptescherpte, gehoorscherpte, gezichtsscherpte, waarnemingsscherpte

• scherptediepte, scherpteregeling

• onscherpte

scherpte

1. enkelvoud verleden tijd van scherpen
   

   • Ik scherpte. 
     
   • Jij scherpte. 
     
   • Hij, zij, het scherpte. 

• Het woord scherpte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'scherpte' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.