schande

Nederlands

Uitspraak

Geluid: schande (hulp, bestand)

Woordafbreking

schan·de

Woordherkomst en -opbouw

Oudere wortel -scand-.[1] In de betekenis ‘oneer’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1201.[2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	schande	schandes
verkleinwoord	schandetje	schandetjes

Zelfstandig naamwoord

schande v/m

iets wat bij het publiek minachting oproept, iets oneervols

- De schande was te groot.

- Het is geen schande iets voor je eigen taal te doen.

Hyponiemen

bloedschande

Afgeleide begrippen

schandbord, schanddaad, schandekoop, schandelijk, schandjongen, schandknaap, schandmerk, schandpaal, schandstraf, schandteken, schandvlek

Uitdrukkingen en gezegden

Door schade en schande wordt men wijs

Men leert vooral van de dingen die eerder misgingen

Vertalingen

1. iets wat bij het publiek minachting oproept, iets oneervols

Italiaans: vergogna ^(it) v
Japans: 恥辱 ^(ja)
Pools: hańba ^(pl) v
Spaans: deshonor ^(es) m, vergüenza ^(es) v

Gangbaarheid

Het woord schande staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'schande' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.