remonstrant
Nederlands
Woordafbreking
- re·mon·strant
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het me Latijn, in de betekenis van ‘lid van protestants kerkgenootschap’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1618 [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | remonstrant | remonstranten |
verkleinwoord | remonstrantje | remonstrantjes |
Zelfstandig naamwoord
remonstrant m
- een Nederlandse calvinist die in de 17e eeuw volgeling van Arminius was
- In het christendom speelden remonstranten een grote rol.
Verwante begrippen
Verwante begrippen
- rekkelijken, preciezen, contra-remonstrant, 'Gomarus', 'Arminius', arminianisme
Vertalingen
1. een Nederlandse calvinist die in de 17e eeuw volgeling van Arminius was
Gangbaarheid
- Het woord remonstrant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.