rabbi

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • rab·bi
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Hebreeuws, in de betekenis van ‘joods godsdienstleraar’ voor het eerst aangetroffen in 1526 [1]
  • Herkomst: Hebreeuws (vernederlandste vorm) [2][3]
enkelvoud meervoud
naamwoord rabbi rabbi's
verkleinwoord rabbietje rabbietjes

Zelfstandig naamwoord

rabbi m

  1. (Jiddisch-Hebreeuws) rabbijn, een joods geestelijk leider
  2. (Jiddisch-Hebreeuws) titel van een joodse geleerde uit vroeger tijd
Synoniemen
Verwante begrippen
  • Avot de Rabbi Natan, Mechilta de Rabbi Jisjmaël, Mechilta de Rabbi Sjimon bar Jochai, Otiot de Rabbi Akiva, Pirkee de Rabbi Eliëzer
  • Hebreeuws-Nederlands ook: rabbijn
  • Aramees: raban
  • Jiddisj: rebbe
Vertalingen
    1. een joods geestelijk leider   

Gangbaarheid
  • Het woord rabbi staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
87 %van de Nederlanders;
78 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "rabbi" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Stichting Hebreeuwse en Jiddisje woorden in het Nederlands
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).

Engels
Uitspraak
enkelvoud meervoud
rabbi rabbis

Zelfstandig naamwoord

rabbi

  1. rabbijn


IJslands
Woordafbreking
  • rab·bi

Werkwoord

rabbi

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aanvoegende wijs van rabba

rabbi

  1. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aanvoegende wijs van rabba

rabbi

  1. derde persoon meervoud tegenwoordige tijd aanvoegende wijs van rabba
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.