querulant

Nederlands

Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘klager’ voor het eerst aangetroffen in 1847 [1] [2]

querulant m

1. iemand die voortdurend klaagt over onrecht dat hem zou zijn aangedaan

Het woord querulant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'querulant' herkend door:

67 %	van de Nederlanders;
42 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	querulant	querulanten
verkleinwoord	querulantje	querulantjes