procuratie

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • pro·cu·ra·tie
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘volmacht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1356 [1]
  • afgeleid van het Franse procuration (met het achtervoegsel -atie) [2]
  • Naamwoord van handeling van procureren met het achtervoegsel -atie [3]
enkelvoud meervoud
naamwoord procuratie procuraties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

procuratie v [4]

  1. volmacht om namens een ander, (bijv. een firma) op te treden
  2. het bewijsstuk van zo'n volmacht
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord procuratie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
91 %van de Nederlanders;
86 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "procuratie" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Wiktionnaire
  3. procuratie op website: Etymologiebank.nl
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.