possessief

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • pos·ses·sief
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘bezittelijk voornaamwoord’ voor het eerst aangetroffen in 1625 [1]
  • afgeleid van possessie met het achtervoegsel -ief
enkelvoud meervoud
naamwoord possessief possessieven
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

possessief o [2]

  1. bezittelijk voornaamwoord (possessivum) [3]
Vertalingen
    1.   
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen possessiefpossessieverpossessiefst
verbogen possessievepossessieverepossessiefste
partitief possessiefspossessievers-

Bijvoeglijk naamwoord

possessief [4]

  1. (taalkunde) bezittend, bezittelijk, bezitterig
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord possessief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
55 %van de Nederlanders;
87 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "possessief" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  3. possessief op website: Etymologiebank.nl
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.