polder

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  polder    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈpɔldəʀ/
Woordafbreking
  • pol·der
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘bemalen land’ voor het eerst aangetroffen in 1130 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord polder polders
verkleinwoord poldertje poldertjes

Zelfstandig naamwoord

polder m

  1. (waterstaat) een bedijkt stuk land waarin de waterstand kunstmatig geregeld wordt
    • Heel Flevoland is één grote polder. 
Hyponiemen
   
  • achterpolder
  • bacovenpolder
  • bevolkingspolder
  • binnenpolder
  • buitenpolder
  • calamiteitenpolder
  • Flevopolder
  • groentepolder
  • IJsselmeerpolder
  • kleipolder
  • Perkpolder
  • potpolder
  • proefpolder
  • retentiepolder
  • rijstpolder
  • rivierpolder
  • stadspolder
  • veenpolder
  • voorpolder
  • Vrouwenpolder
  • zeepolder
  • zijpolder
Afgeleide begrippen
   
  • polderaap
  • polderbelasting
  • polderbemaling
  • polderbestuur
  • polderblindheid
  • polderboezem
  • poldercultuur
  • polderdam
  • polderdistrict
  • poldereconomie
  • poldereffect
  • poldergast
  • polderhuis
  • polderjongen
  • polderklei
  • polderkoorts
  • polderland
  • polderlandschap
  • polderlasten
  • polderman
  • poldermeester
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. een bedijkt stuk land waarin de waterstand kunstmatig geregeld wordt   

Werkwoord
vervoeging van
polderen

polder

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van polderen
    • Ik polder. 
  2. gebiedende wijs van polderen
    • Polder! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van polderen
    • Polder je? 

Gangbaarheid
  • Het woord polder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "polder" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. polder op website: Etymologiebank.nl

Frans
Uitspraak
  • IPA: /pɔl.ˈdɛʁ/
Woordafbreking
  • pol·der
Woordherkomst en -opbouw
  • Ontleend aan het Nederlandse polder.
enkelvoud meervoud
zonder lidwoord met lidwoord zonder lidwoord met lidwoord
  polder     le polder     polders     les polders  

Zelfstandig naamwoord

polder m

  1. polder
  1. «La digue étant rompue, le polder fut inondé.»
    Omdat de dijk gebroken was, is de polder overstroomd.
Synoniemen
  • (Picardië) renclôture
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.